شهید علی صیادشیرازی در ۲۳ خرداد سال ۱۳۲۳ در شهرستان درگز از توابع استان خراسان رضوی متولد شد. مادرش شهربانو و پدرش زیاد نام داشت. مادرش اهل انارک از توابع نایین و پدرش، که از قوم قشقایی بود، به استخدام ژاندارمری در آمد و سپس به ارتش منتقل شد. او به همراه پدر و خانواده، مانند دیگر خانوادههای نظامیان، از شهری به شهری مهاجرت میکرد. شهرهای مشهد، گرگان، شاهرود، آمل، گنبد و سرانجام گرگان محلّ پرورش وی شدند.
شهید صیاد شیرازی، در سال ۱۳۴۰ برای ادامه تحصیل به تهران آمد و سال ششم متوسطه را در تهران گذراند و در سال ۱۳۴۲ موفق به اخذ دیپلم گردید. در سال ۱۳۴۳ در کنکور دانشکده افسری شرکت کرد و پذیرفته شد و سرانجام در مهرماه ۱۳۴۶ در رسته توپخانه دانشآموخته شد و با درجه ستوان دومی وارد ارتش گردید. پس از طی دوره آموزشی در شیراز و اصفهان به لشکر تبریز و سپس لشکر زرهی کرمانشاه منتقل شد.
او در سال ۱۳۵۰ برای گذراندن دوره آموزش زبان انگلیسی به تهران منتقل شد و پس از پایان کلاس به موجب تسلط بالایی که به دست آورده بود، از استادان زبان انگلیسی ارتش شد. وی در سال ۱۳۵۲ برای تکمیل تخصصهای توپخانه از طرف ارتش به آمریکا اعزام شد تا دوره هواسنجی بالستیک را بگذراند. او این دوره آموزشی را در شهر فورت سیل در ایالت اوکلاهما، در منطقهای نظامی، با موفقیت طی کرد و پس از گذراندن دوره، با تخصصی جدید به ایران مراجعت کرد.
ارتش برای استفاده از دانش نظامی ستوان، او را در سال ۱۳۵۳ به اصفهان (مرکز توپخانه) منتقل کرد. پیش از انقلاب علی در اصفهان با یافتن دوستان جدید مطالعات مذهبی خود را پی گرفت و شخصیت سیاسی خویش را بارز ساخت و در نامهای که برای سرگرد محمد مهدی کتیبه، یکی از افسران مذهبی، ارسال کرد این جمله را نوشت: «در مورد برنامههای مذهبی بحمدالله پیش میرویم مخصوصاً در آن قسمت که میدانید». این جمله حساسیت ضد اطلاعات را برانگیخت و از آن پس وی تحت مراقبت قرار گرفت. آنها پس از تحقیق و مراقبت متوالی، او را «متعصب مذهبی» معرفی کردند و مراقبت از وی را شدت بخشیدند.
سروان صیاد در اواخر حکومت پهلوی به دلیل این که در بین افسران، ضدیت با حکومت وقت میکرد و از مخالفان حکومت پهلوی بود، ضد اطلاعات از قرار دادن جنگافزار در اختیار وی ممانعت کرد و اعلام نمود که از واگذاری مشاغل حساس به او خودداری شود. سرانجام سروان در ۱۹ بهمن دستگیر و زندانی شد و در آستانه پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی، در بهمن ۱۳۵۷ آزاد شد.
وی پس از پیروزی انقلاب ایران، در بحبوحهٔ غائله سال ۱۳۵۸ ضد انقلاب در کردستان، به فرماندهی عملیات شمال غرب کشور برگزیده شد و در نبردهای کردستان به همراه دکتر مصطفی چمران نقش مهمی ایفا نمود.
پس از حوادث کردستان، صیاد با درجه سرگردی به همراه رحیم صفوی به غرب اعزام میشود و با همکاری ارتش و سپاه سنندج را فتح میکنند. این عملیات در کردستان موجب میشود تا او با درجه سرهنگی به فرماندهی عملیات غرب منصوب شود. پس از ریاست جمهوری بنی صدر با وی دچار اختلافاتی می شود که این اختلافات موجب خلع دو درجه، برکناری، و دستور محاکمهٔ نظامی صیاد شیرازی میشود.
پس از خلع بنی صدر، با حضور شهید محمدعلی رجایی در سمت ریاست جمهوری، صیادشیرازی بار دیگر با دریافت دو درجه، به ارتش بازگشت و برای پایان دادن به ناهماهنگی ارتش و سپاه، قرارگاه مشترک عملیاتی سپاه و ارتش تحت عنوان قرارگاه حمزه سیدالشهداء را راهاندازی کرد.
شهید سیاد با تأسیس قرارگاه حمزه سیدالشهداء لشکرهای ۶۴ ارومیه و ۲۸ کردستان و تیپ ۲۳ هوابرد و تیپ ۳۰ گرگان، شهرهای بوکان و اشنویه را آزاد کرد.
پس از کشته شدن سرلشکر ولیالله فلاحی در ۹ مهر ۱۳۶۰، سرلشکر قاسمعلی ظهیرنژاد (فرماندهٔ وقت نیروی زمینی) به سمت رئیس ستاد مشترک ارتش منصوب شد و صیاد شیرازی (با درجه سرهنگی) به درخواست اکبر هاشمی رفسنجانی، رئیس شورای عالی دفاع و با حکم آیتالله خمینی به عنوان فرمانده نیروی زمینی ارتش منصوب شد.
او با مشارکت سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، در عملیات طریق القدس، فتحالمبین، بیتالمقدس، رمضان، مسلمبنعقیل، مطلعالفجر، محرم، والفجر۱، ۲، ۳، ۴، ۸، ۹، عملیات خیبر و بدر و قادر شرکت نمود و پیروزیهای بزرگی را برای ایران به ارمغان آورد. سرهنگ علی صیاد شیرازی در مرداد سال ۱۳۶۵ از فرماندهی نیروی زمینی استعفا داد و با پیشنهاد حضرت آیت الله سید علی خامنهای(ریاست جمهوری وقت) و تصویب امام خمینی (ره) به سمت «نمایندگی رهبری در شورای عالی دفاع» منصوب گردید و در ۱۸ اردیبهشت ۱۳۶۶ به درجه سرتیپی ارتقاء یافت.
سرتیپ صیاد شیرازی در سال ۱۳۶۷ در عملیات مرصاد که در خلال آن مرزهای غربی ایران مورد هجوم سازمان منافقین قرار گرفته بود، با طراحی عملیاتی تحت عنوان عملیات مرصاد نیروهای متجاوز را شکست داد.
در مهر ۱۳۶۸، بنابه درخواست رئیس ستاد کل نیروهایمسلح، و با موافقت و حکم فرماندهی کلقوا به سمت معاونت بازرسی ستاد کل نیروهایمسلح و در شهریور ۱۳۷۲ به سمت جانشین رئیس ستاد کل نیروهایمسلح منصوب شد. او پنج روز قبل از شهادتش در ۱۶ فروردین ۱۳۷۸ همزمان با عید غدیر از سوی فرمانده کل قوا به درجه سرلشکری ارتقاء پیدا کرد که این درجه مجدداً پس از شهادتش به سپهبدی ارتقاء یافت.
در پائیز سال ۱۳۷۳ به منظور آشنایی دانشجویان دانشگاه افسری امام علی علیه السلام با جلوههای حماسی و مضامین ارزشی دفاع مقدّس، با دعوت از امیر ارتش اسلام سپهبد علی صیاد شیرازی اولین دوره آموزش تحت عنوان معارف جنگ آغاز شد. پس از یک دوره آموزش معارف جنگ، شهید سپهبد علی صیاد شیرازی به این نتیجه رسید که در تکمیل این کار لازم است تشکیلاتی را سازماندهی کند تا با یک تلاش دسته جمعی و با به کارگیری فرماندهان ردههای مختلف در صحنههای نبرد، مدارک لازم را تهیه و آموزش معارف جنگ را به صورتی جامعتر انجام دهد، لذا بعد از اخذ مصوبه از محضر فرماندهی معظم کل قوا با این مضمون که : «تیمسار صیاد شیرازی؛ تبیین معارف جنگ بوسیله شما برای رزمندگان ارتش جمهوری اسلامی ایران کاری است مفید و به سود ارتش»، شهید صیاد این تشکیلات را سازماندهی و به نام «هیأت معارف جنگ» معرفی نمودند.
شهید علی صیاد شیرازی در بامداد ۲۱ فروردین ۱۳۷۸ به وسیله عوامل مسلح سازمان منافقین در پوشش رفتگر، مقابل درب منزل مسکونیاش واقع در تهران و در برابر دیدگان فرزندش به شهادت رسید و به جمع یاران سفر کرده خود پیوست. در مراسمی با حضور رهبر معظم انقلاب حضرت آیت الله خامنهای و مقامات لشکری و کشوری و جمع کثیری از دوستدارانش، پیکر پاک شهید سپهبد علی صیاد شیرازی در قطعه ۲۹ بهشت زهرا به خاک سپرده شد.
درود بر قشقایهای دلاور و وطن پرست
سلام دوستان عزیز
مطالببیشتری بزارید
با سلام
درود بر روح پرفتوح شهیدان اسلام بالاخص شهیدان ایل بزرگ قشقایی
زنده باد
درود برشما وبرهمه شهدای دلاوروغیرتمند ایران وقشقایی ها وقشقایی های نام دار وبی نشان
به شخصه افتخار میکنم که بزرگمردانی دراین سرزمین مانند بهمن بیگی و صولت الدوله و….وشهیدصیادشیرازی در سایه مادران وپدران قشقایی پرورش یافتند وبه مردم و انسانیت درس عزت وسرافرازی دادند مفتخرم به قشقایی بودنم وبر روح بلند بزرگمردانم درود میفرستم