شرح مختصری درباره سردار شهید علی برز نریمانی/قشقایی

متن

متن وصیت نامه سردار شهید علی برز نریمانی

بسم الله الرحمن الرحیم

بنام خدایی که بارش رحمتش بر دلها و دانه های خشک شده آنها را زنده کرده و درختی تنومند می گرداند که در خدمت خلق الله در آید.باخدانه چندان اموختم که از اموختنم بنویسم ونه چندان اندوختم که از اندوختنم بنویسم.اما خدایاترا شکر می گویم که سد راه ومانع تکامل درتوحید ومعرفتم نشدی.خدایا به ناتوانی خویش اگاهم که در استفاده از نعمت عقل ناتوانم اما امور خود را به تو تفویض می کنم.      

( افوض امری الی الله ان الله بصیر العباد )

خدای من کاروان های امید در کناربارگاه تو فرود امده اند وپرندگان ارزوبرگردبام توپرواز می کند.خدایا انچنان الاء ونعمت های تو دراطرافم انباشته است که مرا نه مجال تشکرکه شمارش نیست وهرگز اندازه ی فهم من به درک این همه نمی رسد وظاهر ان را در نمی یابدچه رسد که به عمق ان دست یابد.خدایا من چگونه نوای لک الحمد سردهم که این نوای ارادت خوداز بی شمار نعمت های توست خدایا تویی ان بخشنده ی مهربان وتویی که بر همه می بخشی پس گناهان مارا ببخشا.

خدایاتوراشکرکه به ما توفیق شناخت نجاتبخش بودن دین اسلام رادادی که این خوراک مقوی مادر برابر ناملایمات سربازی بود.خدایا توراشکر که به ما احساس همدرد بودن با دیگران راعطا نمودی که مانندحیوانات نسبت به هم نوعمان خود بی تفاوت نباشیم و سیری و آسایش دیگران را بر گرسنگی و ناراحتی خود ترجیح دهیم و در حد توان رهرو آن امام بزرگوار حضرت علی(ع) باشیم که فرمودند: علی چکونه سیر بخوابد در حالیکه در اطراف او گرسنه ای باشد. و او همسایه دیوار به دیوار را نمی گفت بلکه او اشاره داشت به گرسنه ای در حجاز یا شاید در شمال که قرص نانی حتی نداشته باشد که از گرسنگی نمیرد.

خدایا این توفیق را نیز به ما عطا فرما که فقر ما ناشی از تنبلی ما نباشد . بلکه فقر ما بر اثر همدردی با مستضعفان جامعه باشد که این فقر بسیار زیبا و دوست داشتنی است.خدایا در این حالی که توانایی زندگی مرفهی را داریم خفیف المؤمنه باشیم(وکان رسول الله(ص) خفیف المؤمنه) و این اولین چیزی است که در سیره اهل بیت (علیهم السلام) به چشم می خورد.

آفریدگار فلسفه لذت و زیبایی غم دیگران خوردن را تو خود بهتر میدانی معبودا به خودت سوگند که نمی دانم کدامین نعمت تو را سپاس گویم چرا که وظیفه بندگی بسیار دشوار است و همین عظمت و بزرگی خداوند و سنگینی وظیفه بندگی است که مولای متقیان حضرت علی (علیه السلام) را به ناله های شبانه وا می دارد نترس از عقاب و کیفر تو.

خدایا از تو میخواهم من نادان را توان اداء وظیفه عنایت فرمائی (وانا عبدک الضعیف الذلیل الحقیر المسکین المستکین) به خصوص که در این دوران انقلاب اسلامی جای هیچ گونه بهانه و دلیل نیست.

پروردگارا به ما توفیق پوشیدن لباس در صف مؤمنین و خوبان عطا کردی پس خدایا ما را با همین لباس از این دنیای فانی ببر همین لباس سبز را کفن ما کن و در روز حساب نیز از این صف جذا مگردان.(فلئن سیرتنی لا عقوبات مع اعدائک و مزقت بینی و بین احبائک و اولیائک و جمعت بینی و بین اعدائک).

از همه عزیزان و بازماندگان التماس دعا دارم .وسخنم این است که اگر اشکی میخواهید بر سر مزارم بریزید به ای درخت اسلام بریزید تا همیشه تنومند باقی بماند.این اشک ها را گلوله کرده و برسر دشمنان بکوبید.برای من سیاه نپوشید و عزادار نباشید که باعث شادی دشمنان خواهد شد.این را بدانید که اگر من در بین شما نباشم یک نفر از این لشکر کم شده است.مهم این است که آن اسلحه ای که بر زمین افتاده است به فکر باشید آن را بردارید و به مبارزه ادامه دهید.ارزش هر چیز به هدف و جهت آن بستگی دارد و غمگین بودن و ناله کردن برای از دست دادن یک نفر بدون هدف و بدون شناخت کافی نیست و این هیچ دردی را برای زنده و مرده دوا نمی کند.

بسم الله الرحمن الرحیم

بنام خدایی که بارش رحمتش بر دلها و دانه های خشک شده آنها را زنده کرده و درختی تنومند می گرداند که در خدمت خلق الله در آید.باخدانه چندان اموختم که از اموختنم بنویسم ونه چندان اندوختم که از اندوختنم بنویسم.اما خدایاترا شکر می گویم که سد راه ومانع تکامل درتوحید ومعرفتم نشدی.خدایا به ناتوانی خویش اگاهم که در استفاده از نعمت عقل ناتوانم اما امور خود را به تو تفویض می کنم.      

( افوض امری الی الله ان الله بصیر العباد )

خدای من کاروان های امید در کناربارگاه تو فرود امده اند وپرندگان ارزوبرگردبام توپرواز می کند.خدایا انچنان الاء ونعمت های تو دراطرافم انباشته است که مرا نه مجال تشکرکه شمارش نیست وهرگز اندازه ی فهم من به درک این همه نمی رسد وظاهر ان را در نمی یابدچه رسد که به عمق ان دست یابد.خدایا من چگونه نوای لک الحمد سردهم که این نوای ارادت خوداز بی شمار نعمت های توست خدایا تویی ان بخشنده ی مهربان وتویی که بر همه می بخشی پس گناهان مارا ببخشا.

خدایاتوراشکرکه به ما توفیق شناخت نجاتبخش بودن دین اسلام رادادی که این خوراک مقوی مادر برابر ناملایمات سربازی بود.خدایا توراشکر که به ما احساس همدرد بودن با دیگران راعطا نمودی که مانندحیوانات نسبت به هم نوعمان خود بی تفاوت نباشیم و سیری و آسایش دیگران را بر گرسنگی و ناراحتی خود ترجیح دهیم و در حد توان رهرو آن امام بزرگوار حضرت علی(ع) باشیم که فرمودند: علی چکونه سیر بخوابد در حالیکه در اطراف او گرسنه ای باشد. و او همسایه دیوار به دیوار را نمی گفت بلکه او اشاره داشت به گرسنه ای در حجاز یا شاید در شمال که قرص نانی حتی نداشته باشد که از گرسنگی نمیرد.

خدایا این توفیق را نیز به ما عطا فرما که فقر ما ناشی از تنبلی ما نباشد . بلکه فقر ما بر اثر همدردی با مستضعفان جامعه باشد که این فقر بسیار زیبا و دوست داشتنی است.خدایا در این حالی که توانایی زندگی مرفهی را داریم خفیف المؤمنه باشیم(وکان رسول الله(ص) خفیف المؤمنه) و این اولین چیزی است که در سیره اهل بیت (علیهم السلام) به چشم می خورد.

آفریدگار فلسفه لذت و زیبایی غم دیگران خوردن را تو خود بهتر میدانی معبودا به خودت سوگند که نمی دانم کدامین نعمت تو را سپاس گویم چرا که وظیفه بندگی بسیار دشوار است و همین عظمت و بزرگی خداوند و سنگینی وظیفه بندگی است که مولای متقیان حضرت علی (علیه السلام) را به ناله های شبانه وا می دارد نترس از عقاب و کیفر تو.

خدایا از تو میخواهم من نادان را توان اداء وظیفه عنایت فرمائی (وانا عبدک الضعیف الذلیل الحقیر المسکین المستکین) به خصوص که در این دوران انقلاب اسلامی جای هیچ گونه بهانه و دلیل نیست.

پروردگارا به ما توفیق پوشیدن لباس در صف مؤمنین و خوبان عطا کردی پس خدایا ما را با همین لباس از این دنیای فانی ببر همین لباس سبز را کفن ما کن و در روز حساب نیز از این صف جذا مگردان.(فلئن سیرتنی لا عقوبات مع اعدائک و مزقت بینی و بین احبائک و اولیائک و جمعت بینی و بین اعدائک).

از همه عزیزان و بازماندگان التماس دعا دارم .وسخنم این است که اگر اشکی میخواهید بر سر مزارم بریزید به ای درخت اسلام بریزید تا همیشه تنومند باقی بماند.این اشک ها را گلوله کرده و برسر دشمنان بکوبید.برای من سیاه نپوشید و عزادار نباشید که باعث شادی دشمنان خواهد شد.این را بدانید که اگر من در بین شما نباشم یک نفر از این لشکر کم شده است.مهم این است که آن اسلحه ای که بر زمین افتاده است به فکر باشید آن را بردارید و به مبارزه ادامه دهید.ارزش هر چیز به هدف و جهت آن بستگی دارد و غمگین بودن و ناله کردن برای از دست دادن یک نفر بدون هدف و بدون شناخت کافی نیست و این هیچ دردی را برای زنده و مرده دوا نمی کند.