صولت الدوله سردارعشایر ، سردار دل هاست.اهدای لقبش به دیگران بی معناست.
سمعیل خان صولت الدوله ملقب به سردار عشایر،مبارز،نامدار و خستگی ناپذیر ایران در جنوب کشور، به زانو و خاک ذلت نشاننده ی ابر استعمارگر پیر بریتانیای مکار که خطاب به فرماندهان انگلیسی پلیس جنوب مستقر در فارس و ایران پیامی جاودان به ماندگاری تاریخ بیان نمود که ، به رهبران وپادشاه تان درانگلیس بگوئید که یک وجب از خاک ایران بردنی و سرمایه های ایران خوردنی نیست.سردار دل های ایرانیان متعصب بویژه عشایر جنوب ایران اعم از ترک و بویراحمد و ممسنی و کوهمره سرخی و جروق و باشتی و باوی و عرب و خمسه و باصری و بوچاچقچی و شاهسون و لشنی و گربالی و حیات داوودی و دشتی و دشتستانی است.و گذشته از عشایر جمله مردمان شهرهای جنوب ایران از فسا و داراب و جهرم و لار و لامرد و خنج و فراشبندو فیروزآباد و کازرون و آباده و غیره که پوزش میطلبم از انکه کثرت شان و افزونی و ملال خاطر خوانندگان مانع از ذکرنام یکایک شهرها و روستاها و جمله مردمان عاشق وطن و عاشق فرزند مدافع معاصر وطن به عصر اجانب انگلیس در خاکمان صولت الدوله بزرگ سردار عشایر ایران میگردد.
صولت الدوله قشقایی سردارعشایر آنچنان محبوب دل ها و آنسان ورد زبان توده ی وطن دوستان و عاشقان به وطن هست.که اهدای لقبش به دیگران توفیری ندارد.
لقب سردار عشایر را توده ی مردمانش اهدایش نمودند و آن سخنی بر دل نشیند که از دل برآید.لقب صولت نوای دل مردمان ایران و مبارزان و عاشقان و مدافعان واقعی ایران بوده و هست.
سخن و شعر و اسم و حکایتی که ورد زبان و ثبت تاریخ و دل های مردمان شد.با وارونه نمایی و بنام کسی دیگر بیانش نمودن چنان مضحک و خنده داراست که گوئی شعر فردوسی یا سعدی و حافظ را به کسی دیگر نسبت دهیم.
هزاران سند و کتاب و نسخه ی این اشعار در دست و در سینه و ذهن و اندیشه ی مردم مبثوت است.آن را چه میتوان نمود؟
جای هزاران شکروسپاس است که بدین مرز و بوم هزاران هزار مردم با اندیشه و وطن دوست و مطلع تاریخ و اندیشمند و دانشمند و محقق و دلسوز و دلشیفته و منصف و عاشق به اسطوره ها و سنبل های ایران وجود دارد که زبان و کلام و آثار هر کدامشان هزاران نامطلع را مطلع و آگاه خواهد نمود
سردار عشایر صولت الدوله ی قشقایی فرزند وطن است.عاشق و دلسوز و دلسوخته و مبارز وطن است.نام و کار و مبارزات و پیروزی و جنگ ها و دفاعیاتش مبثوت تاریخ است.
سردارعشای سردار همه ی اقوام ایران اعم از کرد و بلوچ و لر و گیل و مازنی و خراسانی و بندری و همه قومیت های ایران است. چرا که او عاشق ایران و مردمان و استقلال وجب به وجب ایران بوده است.
رئیس علی دلواری هم فرزند این وآب وخاک است و زحماتش قابل ستایش و راهش تا ابد ستودنی است و تا بوده است و خواهد بود فرزندان قشقایی و ایران احترام رییس علی را هم بسان یک رییس محبوب خواهند داشت.اما بی گمان روح بزرگ وار و مبارز و منصف و ظلم ستیز خود رئیس علی امروز از پس یکصدسال گواهی خواهد داد که القاب دوست و یار و مبارز وطن پرست و یاورم صولت الدوله را به من اهدا نکنید که روح و جسمم را به لرزه خواهید افکند،چراکه من مبارزه میکردم برای بی عدالتی و اجحاف و زورگوئی و ظلم ستیزی،حال مرا با این ادبیات و اهدا و اعطای کاذب میانه ای نبودست و نیست و تا به روز محشر نخواهد بود.
باسپاس
داریوش زندی دره شوری
